با شروع فراگیری بیماری کووید ۱۹، صنعت نمایشگاهی مانند بسیاری از صنایع دیگر تحت تاثیر قرار گرفت و با تعطیلی های مستمر مواجه گشت.
این صنعت که برخلاف بسیاری از صنایع دیگر نیازمند برنامه ریزی از ماه ها قبل است با بحران جدی روبرو کشته است. بسیاری از نمایشگاه ها با اخذ مجوزهای لازم و با عبور از موانع مختلف شروع به برنامه ریزی، فروش غرفه، تبلیغات، جذب هیات های خارجی می نمایند، اما در فاصله کوتاهی مانده به نمایشگاه، لغو یکباره و چندین باره باعث برهم خوردن تمام برنامه ریزی ها می شود.
در سالهای ۹۹ و ۱۴۰۰، بسیاری از نمایشگاه ها لغو گردید و کلا برگزار نشد و یا درصورت برگزاری با حداقل استقبال از سوی غرفه داران و بازدیدکنندگان مواجه بوده است.
برای مثال درحالیکه تمام مقدمات برای برگزاری نمایشگاه صنعت ساختمان توسط اتاق تعاون ایران انجام گرفته بود اما این نمایشگاه که می بایست در مرداد ۱۴۰۰ برگزار میشد لغو گردید و به زمانی دیگر موکول گشت. این درحالیکه است که بسیاری از تجار خارجی جهت بازدید از نمایشگاه ابراز تمایل کرده و مقدمات سفر به ایران نیز فراهم شده بود.
به نظر میرسد با توجه به پیچیدگی های خاص صنعت نمایشگاهی، باید به نحوی برنامه ریزی نمود که موجب سلب اعتماد و اطمینان خاطر غرفه داران، بازدیدکنندگان داخلی و خارجی و سایر فعالان این حوزه نگردد.